զուլումքյար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զու•լում•քյար 

  1. Արարատյան, Ուրմիա, Մուշ՝ ահավոր, սարսափելի ◆ Էդ ղուշը որ կա... ընենց մի զուլումքյար զադա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։