զուտրը

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զուտ•րը 

  1. Առտիալ՝ միշտ, շարունակ։ ◆ Զուտրը անովը կի լեղան։ (Հանդէս ամսօրեայ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։