զուրուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զու•րուր
- Ղարաբաղ՝ իրար, միմյանց։ ◆ Լուսահոգին հունց վեր ասեց ընդի էլ տեռավ, մարթիք լոխ զուրուր տոն քանդող տյուս եկեն։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։