Jump to content

զպռտիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զը•պըռ•տիչ 

  1. Ղարաբաղ, Կարին՝ գործ է ածվում հեգնանքով երբ մի առարկայի անունը չեն ուզում տալ, կամ երբ տվյալ պահին անունը չեն հիշում այսինչ բանը ◆ −Այ տղա, տղա էտ զպռտիչը տուր ինձ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։