զպռտուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զ(ը)•պ(ը)ռ•տուկ
զպռտուկ 1[խմբագրել]
- Արարատյան, Պոլիս, Կարին՝ անհամ, անսնունդ, ջրիկ (կերակուրի մասին) ◆ Խաշն ուտելու բան չէր, զպռտուկ էր։ Սահակ Ամատունի
- Արարատյան, Կարին, Ջավախք՝ թույլ, ջրային մասը շատ ◆ Բերեց զպռտուկ գինին կապեց, մեր ջանին։ Սահակ Ամատունի
- Կարին, Դերսիմ՝ (փխբ․) խենթ ու խելառ անխելք (մարդ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
զպռտուկ 2[խմբագրել]
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ մանր կարկուտ ◆ Անձրևով զպռտուք ըսկըսավ գալ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։