զռթել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զ(ը)ռ•թել 

  1. Արարատյան՝ ուժեղ քաշելով պատռել՝ պոկել՝ կտրել ◆ Ձեռը քցեց շապիկը զռթեց։ Սահակ Ամատունի ◆ Ձինը ու հորթը կապները զռթեցին, փախան։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։