զռիպ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զըը•ռիպ
- Մուշ՝ քիչ հողով ծածկված, երեսանց։ ◆ Գետինը զռիպ է: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։