զսպանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zspɑŋkʰ]
վանկեր՝ զ(ը)ս•պանք
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) զսպում, զսպվածություն, զուսպ լինելը ◆ Եռացող զսպանքը պիտի որ վերջանա, բայց ջուր շարունակում են ավելացնել։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։