Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զուարթագին

վանկեր՝ զ(ը)•վար•թա•գին

Ստուգաբանություն

շատ զվարթ ◆ Պատշգամբներից կռացել էին ժպտուն և զվարթագին սիրուն աղջիներ։ Վրթանես Փափազյան
զվարթորեն ◆ Գալարաշեփորը հնչեց սուր ու զվարթագին: Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Գարեգին… իսկույն թողուց գրասեղանն ու զվարթագին մոտեցավ նմա։ Տիգրան Կամսարական
շատ զվարթություն արտահայտող ◆ Արտակ Ռշտունին հյուրերին ընդունեց դռան մեջ զվարթագին և մտերիմ ժպիտով։ Դերենիկ Դեմիրճյան
շատ զվարթացնող ◆ Նոցա (վարդերի) բույրը զվարթագին ծծեմ անվերջ ես անհագ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։