Jump to content

զտաբոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•տա•բոց 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. զուտ բոց ունեցող, որից միայն բոց է ելնում առանց ծխի ◆ Լույս էր… որ պիտի հանգներ անծուխ - զտաբոց, անշեջ կրակի։ Պարույր Սևակ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]