զփրտուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զ(ը)•փ(ը)ր•տուն 

  1. Կարին, Համշեն՝ աղմուկ, աղմուկաղաղակ ◆ Զփրտունըմ հընկավ քաղաքին մեջը։ (Խաթաբալա) ◆ Տուսը զըմըռտու մը գա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։