էդմալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էդ•մալ 

  1. Կարին, Խոտուրջուր՝ նույնն է՝ էտենց
  2. այդպես ◆ Որ էդմար ա, կայնիր։ Ահ ◆ էդման մի խոսի Մուկուչ ջան, էդման մի խոսե, աստձուն դիմադարձութեն է, մենք վե՞վ ենք․- դարձյալ նկատեց տիրացու Մաթոսը։ (Հակոբ Մանանդյան) ◆ Քուրն ըսավ,-օր ըդման ի, իմ թարաֆեն էս սապախտան ելլի, բորցը վերցնե, տկկեն վերցնե տոպրակըմ օսկի։ ՀժՀ ք ◆ Աս մարթը իդման գնաց, տեսավ, օր տղեքը խումար կը խաղան։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։