Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ էլեկտրականութիւն

վանկեր՝ է•լեկտ•րա•կա•նու•թյուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

նյութի մի ձևը, որ բաղկացած է լիցքավորված մասնիկներից՝ էլեկտրոններից, պոզիտրոններից, պրոտոններից և այլն
էներգյաի մի տեսակը վորպես ժողովրդատնտեսական և կենցաղային գործադրության ու սպառման առարկա
այդ էներգիայից ստացվող լույս, էլեկտրական ձևը, էլեկտրական լիցքերը և դրանց հետ կապված երևույթները

Հոսանքայնություն, հոսանքակիրություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։