էլիտարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɛlitɑɾutʰˈjun]
վանկեր՝ է•լի•տա•րութ•յուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) էլիտար՝ հավասարակության ընտրանին լինելը ◆ Հարց է ծագում՝ որքանո՞վ է համապատասխանում մեր կողմից առաջարկվող էլիտարության սկզբունքը Հայաստանում ՀՅԴ ժողովրդային նկարագրի վերականգնման խնդիրներին։ Գևորգ Խուդինյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։