էխտիարանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էխ•տի•րա•նալ 

  1. Պոլիս, Համշեն, Բասեն՝ ծերանալ ◆ Վախտի մեկեն ապրում էին մեկ աղքատ մարդ ու կնիկ․․․ գալում էխթիարանում են։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Թակավորը կըխթիարանա, կը կանչե տղեկները՝ կասա․․․ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։