էծեծ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•ծեծ
- Մուշ՝ արտույտի մի տեսակը, որ կոչվում է նաև հովիվ խաբկան, հեծ-հեծ ◆ Եէրիշ քշեցին վըր էծեծուն: ◆ Էծեծ թափ տվեց իր թևերն ասաց. Մի դպիք իմ մանրիկ ձագերուն, ես փոշեհանն եմ պարոն կիվիվուն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։