Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ էկ•զե•գե•տի•կա

Ստուգաբանություն

<эгзегетика < հուն. exēgētikos

տեսություն գրական որևէ ստեղծագործության գիտական ընթերցման, հասկանալու, բանասիրական մեկնության և մեկնության եղանակների, ձևերի մասին՝ նրա տեսքի վերականգնման համադրությամբ (որպես կանոն՝ հնագույն ստեղծագործության, որի իմաստը մթագնված է շատ հին լինելու և աղբյուրների ոչ լավ պահպանման հետևանքով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։