Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ էկուատոր

վանկեր՝ էկ•վա•տոր

Ստուգաբանություն

<экватор <լատ. aecouator հավասարեցնող

(աշխգր․) տե՛ս հասարակած, երկրի պտույտի առանցքին ուղղահայաց մեծ շրջագիծը, որ հավասար հեռավորություն ունի երկու բևեռներից և բաժանում է երկրագունդը հավասար մասերի
տե՛ս հասարակածային, երկրի այն գոտին, որի վրայով անցնում է այդ շրջագիծը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։