էհալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•հալ
- Շատախ՝ լաճ կասե ◆ -Ես տ’էհամ եմ մերպիրեմ։ (Գարեգին Սրվանձտյան) կնիկ կ’ըսի․ ◆ - Մարդ մ’էհա։ Սասնա ծռեր ◆ Կ’էհեր, խատ ճժերուն ճանե կը խաղեր։ Սասնա ծռեր ◆ Տղեն կ’էհեր, խատ ճժերուն ճանե կը խաղեր։ Սասնա ծռեր ◆ Տղեն կ’եհա նեճիր կ’էնա։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Պառավ կ’ասա․ -Որդի, դու դո՞ր պըտի եհաս։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։