Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•միր

Ստուգաբանություն

<эмир <արաբ., amir իշխող

ցեղապետի` իշխող պետի` կառավարչի, ինչպես և` Մուհամմեդի հետնորդների տիտղոսը մի քանի մահմեդական երկրներում ◆ Էսպես են եղել ու էսպես են աշխարհի բոլոր շահերն ու սուլթանները, էմիրներն ու թագավորները… գռել և գռփել։ (Ավետիք Իսահակյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։