էյ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ էյ
- Սվեդիա՝ ապա
- Հաճն՝ որ
- Մեղրի՝ կայտառ, առույգ։ ◆ Ան էյ վախտս ըլա։ (Էդուարդ Աղայան)
- էյ ընել , Համշեն՝ մեկի կանչը լսելով ձայն հանել։ ◆ Կոռաց՝ էյ արավ հեչ։ (Ձեռագիր)
- էյ հաք, էյ հաք, Վան՝ արտահայտում էանլուծելի վիճակ՝ ինչ անել ինչպես վարվել։ ◆ Վեր թքնեմ՝ աստվածն է, վարը՝ մորուքս...էյ հաք, էյ հաք։ Գմհ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։