Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•ներ•գե•տի•կա

Ստուգաբանություն

< энергетика < հուն․ energeia

(տնտ․) ժողովրդական տնտեսության մի ճյուղը, որը միավորում է բնական էներգիայի ստացման ու փոխակերպման միջոցները, ինչպես և տեխնիկայի այն ճյուղը, որն զբաղվում է էներգիայի արտադրությամբ փոխակերպությամբ՝ հաղորդումով ու նրա տարբեր տեսակների օգտագործումով ◆ Հայաստանի գիտությունների ակադեմիայի էներգետիկայի և հիդրավլիկայի ինստիտուտում ստեղծվել է էներգիայի նոր տեսակների սեկտոր։ (Մամուլ)

Բաղադրյալ բառեր
էներգետիկական

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։