էնթահար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էն•թա•հար 

  1. Թբիլիսի՝ էնթավուր
  2. Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին՝ այնպիսի ◆ Նրանց մեջը խճճած հեսաբնիր կա-բարութենի ու չարութենի կռիվ...էս կռիվը վիրչանում է էնթահար վիճակով, վուր դիփ մետի բաց է անում։ (Գարեգին Սևունց)
  • մի քիչ էնթավուր է, խելքը պակաս է, տարօրինակություններ ունի։ ◆ Էրեվում է մե քիչ էնթավուր է, կոսե։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։