Jump to content

էնկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էնկ 

  1. Սեբաստիա՝ ունկ
  2. Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա, Գանձակ՝ ամենա, ամենից ◆ Տիրացուն իրեն առխատաշեն մեչ էնկ կիտունը կիշվերի։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Անք կուճուր տղան շատ խելունք ա։
  3. Պարտիզակ՝ այն ◆ Էրկու աղվոր կուգան, մեկը իմ յարն է, էռջինը չեմ սիրեր, էնկ էտևինն է։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։