Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•պի•կու•րա•կա•նութ•յուն

Ստուգաբանություն

հին հունական մատերիալիստ ու աթեիստ Էպիկուրի փիլիսոփայական ուսմունքը
այդ ուսմունքի աղավաղումով ծագած աշխարհայացք, որի հիմքն է կազմում զգայական բնաղդիների բավարարումն ու անձնական բարեկցությունը
զգայական բավականյությունների, հաճույքների ձգտում, փափկակյաց կյանքի ձգտում, հակում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։