էպոսագիրք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɛpɔsɑˈɡiɾkʰ]
վանկեր՝ էպո•սա•գիրք
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) էպոսի գիրք, գիրք, որ էպոսի արժեք ունի, էպոսի նման ◆ Շիրազյան պոռթկումի «Հայոց Դանթեականը», որ էպոսագիր էր դարձել, դեռ չեր դրված ընթերցողի սեղանին։ Լյուդվիգ Դուրյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։