էսղադա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ էս•ղա•դա••
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Թբիլիսի՝ այսչափ ◆ Լիզու ունի, վուր էսղադա։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Էսղադա ասի, հըսկացար ոչ։ (Ձեռագիր) ◆ Էսղըդամ խալխը մամիս մոդով անց ին կենում վուչինչ չին ասում։ (Խաթաբալա) ◆ Մենձ չի, այ էսղըդար ա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։