էստը
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ էս•տը
- Թբիլիսի՝ իստի, այստեղ, այս կողմ ◆ Պարուն Ճարխածով, էստի ի՞նչ իս շինում։ (Գարեգին Սևունց) ◆ -Էստի համեցե՛ք, էստի համեցե՛ք․․․ - կանչում էր Գիքորը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ (Մակակոն) ննգավ սուրփ Սարքսիս քուչեն, էստու վուտը մե քիչ ծանդրացրուց։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- էստի մի բան կա - այստեղ մի բան՝ գաղտնիք կա ◆ -էստի մի բան կա, Նատաշ։ (Գարեգին Սևունց)
- էստու վրա - այս բանից, սրանից ավել՝ դենը ◆ Էստու բրա էլ հարկավոր բան վու՞րը կուլեր։ (Գարեգին Սևունց)
- էստու դենը - սրանից հետո, այսուհետև
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։