էվադի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•վա•դի
- Կարին՝ շտապով, շտապ ◆ - Տե, կըսե մարը, էվադի փախչինք էրթանք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Մեգին ղըրկեն կը դահեկին, թե շատ ծանըր տըղոցկանըմ կա, էվատի քեզի կանչեն կը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Թագավորի էրկու մեծ տղեն էվատի հագան իրանց շորերը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։