էվալլա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ է•վա•լլա 

  1. Նոր Նախիջևան, Կարին, Բաղեշ, Չարմահալ, Վան՝ ապրես, կեցցես, կեցցե ◆ Էվալլա էդ մարդուն, որ սիրտ կէներ էն ջանավարների մեջը մտնել ելնելու։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։