էտըթին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ էտ•ը•թին
- Կարին, Համշեն, Մուշ՝ հետևի կողմը, հետևը ◆ Իրենց գեղը սարին էտըթին էր մնացե։ (Ձեռագիր)
- հետույք (փխբ․) ◆ Էտըթին պաց էր։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։