էրեխտգվոր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•րեխ•տըգ•վոր
- Չարմահալ՝ երախտավոր։
- Դիմացինին հարազատ համարող, չամաչող։ ◆ Օվասափը շատ էրեխտգվոր մարթ է։ ՍԲ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։