էրութուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էր•ութ•ւոն 

  1. Վան՝ օտարություն ◆ Փուչ էրավ մեր կյանք, մնձրավ մեր օրն ու արև էության մեչ, կյերության մեջ ԱՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։