էրուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•րուն
- Շիրակ, Մուշ, Վան՝ երե ◆ Ձմեռ էր, էրունք, թռչունք զմենն էլ տափ էրին ինոցն բոնին մեջ ցրտու ախուն։ ◆ Ինոնց ժողված տեղէ ինչխ Բաղդատու աշխարհն ըլնի, քանի աչքդ կտրի անոռ անգլուխ մութ դաշտ մը, ոչ կանանչ կը գտնվի, ոչ էրունք թռչունք։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•րուն
- Ուրմիա, Վան, Մոկս, Շատախ՝ արյուն ◆ Աղեկ տուր տանենք սարի գլոխ, վզքեր կտրենք, էրուն քե խամար բիրենք։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- էրուն գետ եղնել - արյունը գետի պես հոսել ◆ Էրունը եղավ գիտ զջանդաքտիր տարավ։ Ահ
- էրուն անել - մարդասպանություն անել
- էրուն պխտորել - զայրացնել, բարկացնել, վրդովել ◆ Հար պստիկ պանով էրուն մի պխտուերի։ Ժվ
- էրուն քցել, տընել - Ուրմիա՝ կռվել, հայհոյել, ծեծկռտուք սարքել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։