Jump to content

էցքել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էց•քել 

  1. Շիրակ՝ վայր գցել, դեն նետել, գցել  Մաթրաթը էցքեց գետին, կոտրեց։ Սահակ Ամատունի  Գացի մտա գոմիկ մե, գտա ձիթի պուլիկ մե, Զարկի գետին կոտրեցի, կանտն ի գոպալ էցկեցի: Բնս
  2. անցկացնել  Կը բոռա կնկա վրեն, գուրզի օղ կ'էսկա թև, Որ կնկան ու տղեկներուն մե դրբով մեռըցու։ Սասնա ծռեր  զոռով կխագուն մոր շորեր, մատնիկ կ էսկեն մատներ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  3. տարածել, սփռել  Ըմալ զըլզըլոց կ'էսկեն քաղքի մեչ։ Սասնա ծռեր
  4. տեղ հարդարել, պատրաստել  Կտրիճ չունեմ, որ տեղ իսկեմ: (Վախթանգ Անանյան)  Թագավորի մեր դուս արե, քեզ տեղ իսկող ենք բերե։ (Գ․Շերենց)
  5. Կարին, Շիրակ՝ հեռացնել, վանել, վտարել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. էցքել՝ իսկել ձեռ
    1. ձեռք բերել, ձեռք գցել Կաղապար:օն
    2. թողնել մեկի տնօրինությանը՝ կամքին  Ծի իսկեց պարտքատիրոջ ձեռք, ինք վիկալեց փախավ։ ԱՏՍ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։