Jump to content

ըխտավեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ը•տա•վեր 

  1. Համշեն՝ ուխտավոր ◆ Ծաղկեվանքա ձորը բերնից հետ լիքն էին ըխտավորներով: (Պերճ Պռոշյան)
  2. Սեբաստիա՝ լուսնոտությամբ հիվանդ, լուսնոտ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. Ըխտավորի էշ, մարդ, որին ամեն ոք կարող է օգտագործել՝ շահագործել (փխբ․)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։