ըղին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [əˈʁin]
վանկեր՝ ը•ղին
- Սեբաստիա, Խարբերդ, Բալու, Մոկս՝ շուշանազգիների ընտանիքին պատկանող բազմամյա ուտելի բույս՝ գեղեցիկ դեղնավուն, ողկույզաձև ծաղիկներով, երկար ու նեղ երևներով
- շրեշ, օղին, թոթոշ, իբրև համեմունք օգտագործվող բույս
- վայրի բույս, որի արմատներից սոսինձ են պատրաստում
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։