ըմնեկճիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ըմ•նեկ•ճիկ 

  1. փոքր երեխայի մի բան առաջարկելը և ապա ձեռքը ետ քաշելով չտալը՝ խաբելը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։