ընդխորյա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ընդ•խոր•յա 

Բացատրություն


  1. (նորբ․) խորքում եղող, խորքային ◆ Նա հետո շարունակ իրեն բռնում էր այդ համարձակության մեջ ու կարողանում միայնակ գիշերներին դեռ չար ու մղձավանջային երազ տվող ու ընդխորյա ձայների ընդունումը չավարտած՝ տարբերակել իշխող լուսինով գիշերը։ Վ. Այվազյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]