Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ընդ•հա•կա•ռա•կ(ը)

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մեկին կամ մի բանի հակառակ, հակառակը ◆ Բայց մի անգամ ընդհակառակը պատահեց։ (Րաֆֆի) ◆ Ժամանակի ոճ ունենալ կնշանակե կենդանի լինել ու կենսունակ, զուրկ լինել այդ ոճից կնշանակե ընդհակառակը: (Վահան Տերյան)
աստվածին կամ մահացածին հակառակ ◆ Իսկ Հասմիկի դեմքը, ընդհակառակը, փայլում էր մի առանձին ինքնաբավական ուրախությամբ:Ր
արտահայտում է հակադրական հարաբերություն, դրան հակառակ ◆ Տանջող պատկերները հեռանում, ընդհակառակը, անհայտանում էին տեսարանները բնության հանդուցիչ։ (Մուրացան) ◆ Թոնրից նոր հանած լավաշի համար տասը ռուբլու աշխատանք կաներ և ընդհակառակը գերանդուին կցան տալու համար հանկարծ ավելին էր պահանջում, քան գերանդուն արժեր։ (Ակսել Բակունց)
հակառակ, հակադիր ◆ Որի ընդհակառակն ես տեսնում էի, որ… ժողովուրդը չափազանց զզված էր նրանցից։ (Մուրացան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։