Jump to content

ընըմավեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ը•նը•մա•վեր 

  1. Ղարաբաղ՝ անվանի, անուն ունեցող ◆ Յըես հարուստ մարթ, ըստի ընըմատար ... իմ ախճիգյս տամ մին քյասիբ մարդու՞: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։