ընծայիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ըն•ծա•յիլ 

  1. Նոր Նախիջևան, Առտիալ՝ ծնվել ◆ Տղադ ե՞րբ ընծայեցավ: (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Ես մեջետ ընծայիլ իմ։ (Հանդէս ամսօրեայ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։