Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ըն•ց(ը)•նել

Մուշ՝ անցնել, անց կենալ ◆ Թըղ գա, իմ թրի տկով ընցնի: Սասնա ծռեր
Ուրմիա՝ անցկացնել ◆ Թելն ընցրու ասեղի անցքը։ (Ձեռագիր) ◆ Օր տանի, ընցնու թրի տըկով։ Սասնա ծռեր ◆ Առեց գյամը, ընցուց վիզը։ Ժվ
Մուշ, Վան՝ մարել, հանգչել ◆ Պստիկ Միրզան մեկել աչքերը կը պանա, որ ի՛նչ, աղոթարան առներ ճողճղվել ու գիշերվան վառած կրակն ընցեր: Արվ ◆ Թոնիրն ընցավ ցան չը թալիցի, կաթ կը եռար չը մերիցի, Տղեն կուլար չօրորիցի, Իմ յար տուն չէր, նստա լացի։ ԱՏՍ
Ղարաբաղ, Գանձակ, Վան՝ գերազանցել (մեկին մի բանից)
Սասուն, Վան՝ վիժել

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։