ըռպըհող
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ərpəˈhɔʁ]
վանկեր՝ ըտ•պը•հող
- Բալու՝ կարմրավուն մաքուր հող, որ խառնում են եռացողքաղցուի հետ, նրա ավելորդ նյութերը զատելու համար ◆ Քաղցուն երբ եփելու սկսին, անր հետ քիչ մը ըռպըողուկը խառնեն։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։