թա

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա 

1. Ղարաբաղ, Հավարիկ, Համշեն, Սասուն, Մոկս, Շատախ՝ թե, եթե ◆ Թա խաչն իմն ա, զորությունը ես եմ գիտում։ (Ձեռագիր) ◆ Թա շանը տեր ունի, ըլըբստրակին էլ աստված ունի։ (Ձեռագիր)
2. որ ◆ Աստծու ծերքան փըխճըլական չըք հու, խե կտորվում ըք թա ժամ կյաք։ (Խաթաբալա)
3. Պոլիս, Խարբերդ, Համշեն, Սվեդիա, Գամիրք՝ մինչև ◆ Իստեղըն թա ինդեղ։ (Ձեռագիր) ◆ Թա միգալ դարի։ (Ձեռագիր)
4. Արարատյան՝ Ափսո՜ս ավա՜ղ ◆ Նա եկավ, մի օր մնաց ու գնաց․ ◆ -Թա՜, ինչպես հարմար առիթը կորցրինք։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

1. թա հու չէ - եթե ոչ, ապա թե ոչ ◆ Ինչն ասել եմ, կանես, թա հու չէ, կետն ու ճյուրը ու քեզ տարալ։ (Ձեռագիր)
2. թա որ, թա օր
   1. թե որ, եթե
   2. մինչև, մինչև որ ◆ Թա օր գիրս գրեցիր, հոգիս հանեցիր։ Համո Սահյան

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։