թաբութ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•բութ 

  1. Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Քեսաբ, Շատախ, Մուշ, Ամասիա՝ դագաղ ◆ Բերին թապուտ շինին։ Սասնա ծռեր ◆ Անիկ մեռեր ա, էնոր խամար թապութ կշիքեմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Չէ՛, գերեզման չհորինք․ դնանք թաբուտ, ծառից կախինք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։