թաթախ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑˈtʰɑχ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•թախ 

Ստուգաբանություն

Կրկնավոր կազմություն՝ թերևս բնիկ հնդեվրոպական *tā- «հալչել, լուծվել» արմատից՝ *-kh աճականով. հնդեվրոպական *k(h)-ի համար հմմտ. հունարեն τηκω (դորիական τακω) «հալեցնել, լուծել, քայքայել, հյուծել»։

Ածական

1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Պոլիս, Մարզվան՝ որևէ բանով թաթախված, կեղտոտված ◆ Ձեռերը հողի մեջ ամբողջովին թաթախ էր։ (Ձեռագիր)
2. Ղարաբաղ, Պոլիս՝ ամբողջովվին՝ լրիվ թրջված, խխում եղած
3. Մուշ, Մոկս՝ գետնի վրա նստած ձյան մատնաչափ շերտը ◆ Գիշերավորե դուս էլա թաթախ ձընիկ մ' էր եկե։ Ահ

Արտահայտություններ

1. թաթախ անել - թաթախել ◆ Ղալամը թաթախ ըրա ինձ տու։ (Ձեռագիր)
2. թաթախ ինել՝ լինել,
   1. թաթախվել
   2. Ղարաբաղ՝ մասնակից դառնալ՝ խառնվել (մի գործի)
3. թաթախ կերակուր, Պոլիս, Պարտիզակ՝ ջրալի ճաշ
4. թաթախ հաց Սեբաստիա՝ արեգանակի մեջ թաթախած հացի կտոր՝ պատառ
5. թաթախ², Բալու, Մուշ՝ տե՛ս թաթավ

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։