Jump to content

թաթան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թա•թան 

  1. Ղարաբաղ՝ թևը թուլացած՝ գոսացած ու կախ ընկած (մարդ) ◆ Թաթանը եկավ։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։