թաթար

Հայերեն բարբառային բառ

թաթար 1

վանկեր՝ թա•թար 

1. թաթար (ազգը)
2. Պոլիս, Բալու՝ սուրհանդակ
3. Պոլիս՝ նամակատար
4. Բալու՝ արագաշարժ, շարժուն

Արտահայտություններ

1. թաթարի եսիր, Չարմահալ՝ թաթարների գերիների վիճակն ունեցող մարդ
2. թաթարբորակի, Երզնկա՝
3. թաթար-բորաքի, Երզնկա՝
4. թաթար-բորակի, Կեսարիա՝
5. թաթար-դդմաճ, Սվեդիա՝ ճաշատեսակ, որ պատրաստում են հետևյալ կերպ. բարձրորակ ալյուրի խմորը բաժանում են մանր-մանր կտորների, խաշում ջրի մեջ, քամում և ուտում սխտորած մածնով ու յուղով, որոշ տեղերում խմորի մեջ դրվում է ծեծած միս
6. թաթար խոստուկ, Բալու, Խարբերդ՝
7. թաթար խամի, Մարզվան, Մալաթիա, Խարբերդ՝ տե՛ս թաթառխամի

Հայերեն բարբառային բառ

թաթար 2

• ՄՀԱ՝ [tʰɑˈtʰɑɾ]

վանկեր՝ թա•թար 

1. Պոլիս, Պարտիզակ՝ մեծ մրջյուն

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։