թաթար-յախնի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑtʰɑɾ jɑχˈni]

վանկեր՝ թա•թար-յախ•նի 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Շամախի, Չարմահալ՝ ոչ լավ եփված, կիսահում (մսի մասին)
  2. (փխբ․) անմիջապես, իսկույն, ձեռաց ◆ Դուն կուլիս իմը կնիկ, յիս կուլիմ քունը մարթ, ու երկուսս մետի կուլինք՝ մարթ ու կնիկ։ Թաթար-յախնի շինից բանը։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։